Terugkijken

Dat was grappig.

Ik was vanmiddag net verknipt bij de kapper en liep nog even het dorp rond voor het spel pikmin. Eerst de intertoys, dan even langs de bard smit dan maar, okee dan langs de free record shop, E plaza misschien? Uiteindelijk in de Toys 'R' us uitgekomen zoek ik daar de schappen even af. En helaas wel Pikmin 2 maar niet deel een. Jammer, dan ga ik wel weer naar huis. Ik draai me daar dus om en hoor opeens achter mij "Kan ik je ergens bij helpen Niels?" Kwam ik opeens Dirk tegen! Even uitleggen, Dirk is een vriend van me waarmee ik echt super veel Ultima Online mee heb gespeeld. Maarja, alles verveelt na een tijdje dus toen mijn examenjaar haast erop zat stopten we allebij met UO en het contact verwaterde.

Maar nu kwam ik hem weer tegen terwijl hij daar moest werken! Echt lang met hem staan praten daar. Over spellen, school en over UO. Beetje met z'n tweeen herrinneringen staan ophalen over onze avonturen en mensen die we daar kenden. Die periode dat we op de Neverlands Shard speelde zijn eigenlijk vitaal voor mijn interesse in fantasy geweest.
En ook vitaal voor onze vriendschap. Ik had het spel van iemand van atletiek gekregen en speelde het zo af en toe. Ik had het ergens op een herfstmiddag met Mike over UO toen Dirk vroeg of hij het ook eens kon proberen. Ja sure natuurlijk, ik kende hem niet maar goed. En toen in de maanden die volgden hebben we elkaar via dat spel echt goed leren kennen. Vreemd hoe een spel kan zorgen voor een goede vriendschap die toch twee jaar sterk is.

Na even denken herinnerden we ons een aantal namen van gilde leden waar we veel mee om gingen. Herinnering is vreemd, zo spreek je elkaar elke dan, zo een stuk minder en zo kan je vier jaar later moeilijk nog namen herinneren. Dit zijn de namen die ik nu typ:

Gilde [Hunt] en [MoT]
Frag
Sym
Vyron
Artix/Tallie
Meneldur
Chiron
Lucius

Ik zal er weinig aan hebben om ze te onthouden, maar het is gewoon iets dat ik wil onthouden.
Ik heb twee jaar lang fanatiek dat spel gespeeld, ik heb er veel tijd ingestoken. Tijd die niet geheel slecht besteed is geweest. Die periode(deels) heeft me gevormd zoals ik nu ben. Niet als een gamer, maar als persoon. Spellen doen dus écht wel iets met een persoon. Janus had het er gister nog over hoe spellen iemand veranderen tijdens het spelen. Maar ze doen dat ook buiten het spelen.
Recap: Zonder UO zou ik nu waarschijnlijk niet zo veel in fantasy geinteresseerd zijn, en minder game webcomics snappen. Plus ik ben er door veranderd. Een beetje slimmer, een beetje avontuurlijker en een beetje strijdvaardiger. Uiteindelijk word het char dat je maakt een stukje van jezelf. Dat heb ik niet alleen bij mezelf gezien, maar ook bijv. bij Dirk. Daarom herinner ik graag mijn favoriete personage: De schatzoeker Lucius


Nu is de eigenaardigheid van echte vrienden dat je, als je ze na jaren van gedwongen scheiding terugziet, de draad van het gesprek weer op kunt namen, als was er nooit een hiaat geweest.
S. Carmiggelt - Het klinkt soms wel aardig